Peugeot 1007 1.4 HDi Sporty

Het rijden

Zelf ben ik nou niet direct een dieselliefhebber, maar het karakter van dit zelfontbrandertje (een motorinhoud van slechts 1,4 liter is niet veel voor een diesel) staat me wel aan. De 8-kleps common-rail motor trekt goed op vanuit een laag toerental, laat slechts op de achtergrond een donkere brom en een subtiele turbofluit horen en heeft een breed bruikbaar toerengebied. Kortom, erg fijn zo’n moderne HDi. Een scheurneus is het echter niet, 68 pk op 1143 kilogram zorgt nou niet direct voor bijster inspirerende prestaties. Dit hoge gewicht wordt voor een belangrijk deel veroorzaakt door de zware schuifdeuren. Maar door het koppel van 160 Nm, dat heel duidelijk al bij 2.000 toeren paraat is, komt de 1007 HDi toch vlot over. De bijgeluiden vallen me enorm mee. Zoals gezegd laat de motor zich alleen op de achtergrond horen en op snelheid zijn wind- en bandengeruis niet irritant aanwezig.

Het weggedrag van dit korte wagentje, waarvan de wielen op de uiterste hoeken van de carrosserie staan, is erg goed. Sturen gaat met lekker wat tegendruk van de bekrachtigde installatie en hij helt weinig over gezien zijn hoogte. ESP is op elke 1007 standaard. Bij voluit optrekken begint het ASR-lampje wel te branden, maar dan moet je echt alle 68 paarden aanspreken. De remmen reageren erg direct op het pedaal en het ABS-systeem houdt de wagen prima bestuurbaar in noodsituaties. De kenmerkende ABS-ratel in het rempedaal is bij de 1007 gelukkig niet zo erg aanwezig als bij andere auto’s wel eens het geval is. Dat komt het gevoel van veiligheid ten goede naar mijn mening. Vaak is het toch schrikken als het pedaal ineens gek begint te doen. Schakelen gaat met de hooggeplaatste pook als boter. Alle versnellingen zijn goed te vinden. Een vreemde gewaarwording is dat er vanuit de spleet bij de kunststof handrembekleding warmte komt, ook al staat de automatische airco (€ 490, handmatige airco is standaard op de Gentry en Sporty) op 15°C. Misschien is dit wrijvingswarmte die niet helemaal goed is geïsoleerd. Bij koude ochtenden is dit kwaaltje eigenlijk wel lekker voor een koude rechterhand!
Helaas is er niet voorzien in een temperatuurmeter voor de koelvloeistof. Zeker bij een dieselmotor is het handig om te kunnen zien wanneer de motor op temperatuur komt.

De cruise-control bezit een vreemde eigenschap. Vooral bij lage snelheden (bijvoorbeeld 50 km/h) geeft hij steeds gas bij en laat het daarna weer los. Vooral helling op geeft dit het effect dat je elke vijf seconden de turbo hoort fluiten. Ook aan de verbruiksmeter is te zien dat er niet een constante gaspedaalstand aangenomen wordt. Dit euvel heb ik nog nooit eerder meegemaakt.
Dat veel functies altijd nog fijner kunnen werken bewijst Peugeot. Bij veel auto’s moet voor de “one-touch-down”-functie voor de zijruiten de knop een seconde vastgehouden worden. Bij de 1007 is voor het openen en sluiten van de voorportierramen één enkele klik voldoende. Overigens kunnen de achterste zijruitjes niet op een ventilatiestand gezet worden.

Het overzicht is door de grote voorruit prima en ook de driehoekige zijruitjes zijn erg nuttig. Vooral bij een rotonde verdwijnt er nogal eens een auto of fietser in de brede A-stijl, maar door deze extra raampjes kunt je ze toch nog precies zien. Schuin over de schouder kijkend zit de haaks staande en brede C-stijl wel enigszins in de weg, maar ook hier zijn de extra ruitjes een veilige voorziening.