Mercedes-Benz C-Klasse C200 CDI BlueEFFICIENCY

Echte efficiency

De beloftes op papier zijn glashelder. Door een lichtere constructie, verbeterde aerodynamica, verlaagde rolweerstand en aangepast energiemanagement is het verbruik van de toch al zuinige C200 CDI gedaald met zo’n 10,5 procent. Dat betekent dat de C200 CDI BlueEFFICIENCY gemiddeld nog maar 5,1 liter per 100 kilometer zou verbruiken. Op papier, welteverstaan. Onder reële dagelijkse omstandigheden schommelde ons verbruik namelijk tussen een acceptabele 5,9 en 6,3 liter per 100 kilometer. En dat zijn zeer nette waardes, zeker gezien het feit dat het gaspedaal gedurende de test niet altijd in de eco-stand stond. Met een nog sterkere gedisciplineerde rijstijl moet er dus zeker nog wat ruimte aan de onderkant zijn. De verbruiksmeter in het display is wel wat optimistisch, maar de cijfers die het metertje toont op snelwegtempo zijn indrukwekkend. Met ingeschakelde cruise control en de bak in de zesde versnelling duikt het verbruik tot onder de vier liter per 100 kilometer. Ook bij hogere snelheden verschuift het sympathieke staafje niet veel verder dan het cijfer zes.

Zuinig rijden hoeft zeker niet synoniem te zijn aan rijden met een slakkengang. De prettige en soepele 2148cc metende dieselkrachtbron schopt het namelijk daarnaast tot een aanvaardbare 136pk en 240Nm. Daarmee is de C-Klasse vlotter onderweg dan een aanzienlijk deel van het Nederlandse wagenpark, maar ook bij onze oosterburen staat de minst krachtige dieselkrachtbron zijn mannetje. Meekomen met het verkeer vormt dus totaal geen probleem, voor echt sportieve aspiraties is een krachtigere motor echter beter aangemeten. De 200 CDI is meer van het comfortabele en schakelluie karakter. Hij is dan ook niet vies van een rauwige potente dieselklank bij een koude start, maar afgezien daarvan is het een prettig stille en onopvallende motor. Slechts bij stationair stilstaan voor een stoplicht dwingt het energiemanagement de naald van de toerenteller naar beneden, wat een brommerig lopende – maar wel zuinigere – motor tot gevolg heeft.

Bij de daarop volgende acceleratie is de krachtbron weer goed bij de les. Vanaf 1.400tpm begint dan de echte versnelling, die voortduurt tot zo’n 3.500 toeren per minuut. Overschakelen naar het volgende verzet resulteert opnieuw in een duw in de rug dankzij de goed afgestemde versnellingen. De volledige trekkracht van 240Nm is dan meteen volledig aanwezig en van een turbogat is geen sprake. Onder die voelbare grens van 1.400tpm voelt de diesel wel wat lui aan. Toch blijft ook dan de smeuïge loop aanwezig, het gebrek aan trekkracht in dit toerengebied kunnen wij dan ook alleen verklaren door het toegepaste motormanagement. Terugschakelen is voldoende om weer met gemak te versnellen. Dat schakelen gaat trouwens trefzeker en met voldoende gevoel. De koppeling laat zich daarnaast exact doseren en het gemis van een automaat is quatsch. Jammer blijft alleen de net iets te korte eerste versnelling, waardoor de auto in dat verzet nogal nerveus aanvoelt bij het wegrijden.

Voor rijden alleen is een motor niet genoeg. We hebben al in verschillende gedaantes van de C-Klasse gereden, en elke keer verschilden de uitvoeringen ook minimaal van elkaar. Dat geldt ook voor de BlueEFFICIENCY. De auto spoort wat minder stabiel dan zijn beter gemotoriseerde broeders. Vooral op de snelweg zoekt het onderstel naar onze smaak net wat teveel naar het juiste pad. Een en ander zal wel liggen aan het lagere ledige gewicht en de verminderde druk op de neus door de kleinere motor. Qua stuurgedrag is deze spaarversie dan weer een tikje minder vaag in rechte lijn, wat zou kunnen liggen aan de pomp van de stuurbekrachtiging die dan ten behoeve van het verbruik wordt uitgeschakeld. De besturing is sowieso typisch des Mercedes. Vooral bij het insturen van een lange bocht mis je feeling en weerstand. Daarnaast is het zelfcentrerende effect te gering, wat een afstandelijk karakter tot gevolg heeft.

Dat laatste is betreurenswaardig, het onderstel kan namelijk betamelijk veel aan. Het is natuurlijk op comfort getrimd, slechts de Energy Saver banden doen daar afbreuk aan door hun stoterige karakter. Het comfort doet echter geen afbreuk aan de veilige stabiliteit. Zelfs in extreme situaties zoals uitwijkmanoeuvres – op een afgesloten terrein – blijft de achterkant goed in het gareel. Ook bij abrupte koerswijzigingen is er geen sprake van een uitbrekende kont. Het ESP grijpt weliswaar merkbaar abrupt in met harde remingrepen, maar die zijn meer bedoelt om de flink ondersturende voorkant op koers te houden. Juist de achterwielaandrijving duwt de achterkant de goede kant op, maar niet teveel.