Klaar voor vertrek
Met de montage van andere bumpers en spoilers onderscheidt de Insignia OPC zich duidelijk van zijn minder bedeelde broertjes. Naast deze uiterlijke verfraaiingen heeft het Opel Performance Center namelijk ook onder de kap diverse technische aanpassingen doorgevoerd. Zo is de welbekende 2,8 liter grote zescilinder op diverse vlakken gemoderniseerd. Met behulp van een grotere turbo schopt het blok er nu maximaal 325pk en 435Nm uit. In de Vectra OPC waren dit er nog 'maar' 280pk en 355Nm. Voor deze vermogenswinst moet bij het nieuwe model wel dieper in de buidel worden getast. Kostte de vorige nog ongeveer €48.000 euro, voor de nieuwe moet minimaal €62.000 euro worden afgetikt. Daarmee komt de Insignia OPC in het vaarwater van auto's als de Audi S4 en de BMW 335i terecht. De Opel beschikt nu wel - net als de Audi - over een geavanceerd vierwiel aandrijvingsysteem. Daarover later meer.
Bij het omdraaien van de sleutel worden de 325 turbopaarden uit hun slaap gehaald en braakt het Remus uitlaatsysteem de bijbehorende uitlaatdampen letterlijk uit. Het geluid dat volgt laat zich nog het best omschrijven als rauw en ongepolijst, om nog maar te zwijgen over de hoeveelheid decibellen. Naar mate de temperatuur van het blok stijgt, zakt het toerental met een paar honderd. Tijd om te vertrekken dus. Met een ferme slag zet ik de bak in de eerste versnelling en rijd ik rustig - hoe ironisch klinkt dat - weg. Tijdens de eerste kilometers pas ik het nieuwe rijden toe en schakel ik vroeg op. Er gaat namelijk best wat tijd overheen totdat het blok de juiste olietemperatuur heeft bereikt. In de normale modus laat zich de Opel moeiteloos door het drukke ochtendverkeer dirigeren. In vergelijking met een willekeurige leasebak trek ik wel alle aandacht op me.