Mazda RX-8 Renesis

Het rijden

Gelijk bij het starten komt er een turbineachtig geluid vanuit het vooronder te voorschijn. Een leek zou zeggen, het lijkt wel of de accu bijna leeg is, hij start zo langzaam. Maar nee, de accu is niet leeg, dat geluid hoort nu eenmaal bij de rotatiemotor. Dat turbinegeluid blijft constant aanwezig, brommend bij lage toeren, bijna gillend boven de 4.500 tpm. Het geluidsniveau is wel ten alle tijden op een zodanig niveau dat het niet irriteerd. De uitlaten spreiden bij het loslaten van het gas een mooi ploffend geluid tentoon, mooi hoor.
De besturing is heel gevoelig en precies voldoende bekrachtigd om nog een sportieve tegendruk te kunnen geven. Het korte pookje is heerlijk vanuit de pols te verzetten en vraagt duidelijk om een volle hand van de bestuurder, geen auto om met twee vingers aan te pakken dus! De achterwielaangedreven RX-8 laat zich werkelijk heel precies daar plaatsen waar zijn baas dat wil. Het onderstel geeft echt alles overduidelijk door, de strepen op de weg zijn zowaar bijna te tellen. Maar toch, oncomfortabel wordt de auto niet, echt heel goed dit onderstel.
Mogelijke bochtsnelheden zijn werkelijk van enorm hoog niveau, de auto veegt de straat echt aan met zijn brede 18-inch banden.
Onder in de toeren is de RX-8 Renesis te berijden als een alledaagse auto, rustig met het verkeer mee tuffen vind hij geen probleem. Onder de drieduizend toeren is hij zelfs een beetje loom. Trap het gas naar de bodem en de RX-8 versnelt heel lineair naar verboden snelheden. Als de wijzer van de toerenteller boven het cijfer vier komt gaat het steeds harder en krijgt hij het steeds beter naar zijn zin. Geef een forse ruk aan de pook en laat de gevoelige koppeling (oppassen bij wegrijden!) opkomen en weer gáát de Mazda er van tussen. Heerlijk die duw in je rug, als hij eenmaal gaat blijft hij gaan. Doordat deze 192 pk-versie is voorzien van een vijfbak en de sterkere RX-8 van een versnelling meer is het wel zaak om het goede verzet te kiezen om er als een speer van door te gaan.
Voluit optrekken vereist enige oefening. Het beste is om de motor rond de vierduizend omwentelingen te houden en in combinatie met plankgas de koppeling gedoseerd door het aangrijppunt te laten gaan. Zo valt hij niet dood en is er de minste wielspin aanwezig.
Opvallend is de enorm korte remweg, de fabriek geeft 36 meter op om van 100 km/h naar stilstand te komen. Ze grijpen ook heel vertrouwd aan en de auto trekt niet scheef bij maximale vertraging, net als het onderstel is dit onderdeel prima geschikt voor de prestaties van deze sportwagen.