Stadsvervoer
Volgens de opgave van Mitsubishi zouden die 130 km precies haalbaar moeten zijn op een volgeladen accupakket, maar vanwege de snelwegkilometers is dat praktisch onhaalbaar. De kilometers asfalt gleden zelfs in de economische stand minder snel onder je door dan dat het getalletje van de actieradius aftelde. Het opvallende was dat filerijden juist gunstig was voor je bereik. In tegenstelling tot bij auto's op fossiele brandstoffen bleek het getalletje zelfs weer wat op te lopen. Uit de lange rit bleek dan ook dat de i-MiEV vooral zijn diensten in het stadsverkeer moet bewijzen. Je zit dan niet continu met het bereik in je achterhoofd en daarnaast is het getoonde getal ook nog eens betrouwbaarder. Maar het belangrijkste argument daarvoor is toch wel dat de auto zich daar meer op zijn gemak voelt. De smalle bandjes en de carrosserievorm zijn nu eenmaal niet ideaal voor hoge snelheden, laat staan voor een rap genomen bocht. Wanneer je het klaverblad op gangbare snelheid op rijdt, begint het al wat onprettig te voelen en wil de Mitsubishi liever rechtdoor. Het ontbreken van een must op het gebied van zuinigheid, de cruise control, toont al aan dat het Japanse merk hem vooral voor de stadse ruimte heeft bedacht. Met zijn wendbaarheid is de fluisterstille auto daar als een vis in het water en is het mogelijk om je lekker vlot door het verkeer te bewegen doordat de motor bij lage snelheden erg alert reageert met zijn typische koppel dat bij een elektromotor past.
