Hyundai i30 1.6 GDI i-Magine

Lusten en lasten

De portieren zijn 17 centimeter langer dan gewoonlijk en dat is wel even uitkijken als je niet dagelijks met een driedeurs onderweg bent. In- en uitstappen gaat prima, zolang de i30 niet op een al te krappe parkeerplaats gestald is. De instap naar achter is ruim, ook als de voorstoel relatief ver naar voren staat klapt de rugleuning ver voorover, zonder met de hoofdsteun klem te raken ter hoogte van de zonneklep. Wat wel erg lastig is, is dat de instelling van de zitting geen mechanisch 'geheugen' heeft. Elke keer nadat de stoel verschoven is ten behoeve van de instap, moet je de zitting weer instellen op de lengte van je benen. Gezien het oog voor detail waarmee de i30 gebouwd is, is dit een opmerkelijke misser. De zit op de achterbank is prima, de hoofdruimte is vanaf een lichaamslengte van 1,80 aan de krappe kant. Maar de lengte van de rugleuning en zitting, en de helling van het zitvlak zijn dik in orde. Het zitcomfort op de achterbank is van dien aard dat twee volwassenen het goed honderden kilometers kunnen uithouden.

Voor jongere passagiers geldt dat uiteraard ook, alleen wordt hun uitzicht stevig ingeperkt door de sterk oplopende raamlijn. Zelfs op een zitverhoger kunnen vijfjarigen nauwelijks naar buiten kijken, kinderen die gevoelig zijn voor wagenziekte zullen niet helemaal happy zijn achterin deze i30. Maar iedere Hyundai-dealer die weet dat u kinderen (of een kinderwens) hebt, zal u ongetwijfeld de variant met vijf deuren aanprijzen. En gelijk heeft 'ie, de combinatie drie deuren en kinderzitjes is funest voor menig ruggegraat.

De dode hoek die je als bestuurder hebt door de dikke C-stijl wordt prima ondervangen door de buitenspiegels, en in ons geval ook de achteruitrijcamera, maar op rotondes met een fietsstrook zie je een fietser eenvoudig over het hoofd, vooral bij het verlaten van de rotonde. Wel iets om rekening mee te houden als u met zekere regelmaat in dergelijke verkeerssituaties verkeert.