Puur genieten
Maar, ondanks dat we kunnen genieten van een stukje toeren in de puurste zin van het woord, verleidt de Elise ons natuurlijk tot meer. De supercharger stapelt het vermogen bij het toenemen van de toeren lekker op en pas bij bijna 7.000 toeren wordt het maximum bereikt; de door ledjes aangekondigde begrenzer grijpt in. Haast lineair met het vermogen neemt ook het motorgeluid toe. Zeker sportief en opzwepend, al blijft het relatief beschaafd. In een rechte lijn snelt de Elise S zo in 4,6 seconde naar de honderd. De beleving daarvan neemt nog eens toe door de lage positie van de inzittenden.
Toch zit daar niet het meeste plezier, want die creëer je met het heerlijk in de hand liggende sportstuurtje. De draaiingen aan het stuur worden met chirurgische precisie overgenomen door de voorwielen, terwijl de achterwielen gewillig doorduwen. Alle wielen houden met de stevige vering en lichte demping lang optimale grip, waardoor je de grens ver moet zoeken op een droog en egaal wegdek. Slechts flinke oneffenheden of een gladde ondergrond dwingen je opmerkzaam te blijven tot het moment waar je zelf de grens verwacht. Meestal kan je daar namelijk ruimschoots overheen. Met zijn vlotte eigenschappen biedt de Elise S voor elk wat wils, want van licht sportief toeren tot overdwars door de bocht, het kan allemaal. De kleine Brit is daarmee zo vermoeiend als de conditie van de bestuurder toelaat. Het is dat het praktische aspect - logischerwijs - totaal onderbelicht is, anders zou de liefhebber de auto zomaar dagelijks kunnen gebruiken.
