Het interieur
De koeien die hun huid hebben verkocht aan Peugeot om te verwerken in het interieur kunnen trots zijn op het resultaat. Het bruinoranje leer heeft een bijzonder rijke uitstraling. Vergeleken met het dashboard van de 407 SW die ik eerder testte, zijn er, op het leer na, alleen op details verschillen te ontdekken. De afwijkingen in de middenconsole worden vooral veroorzaakt door de duurdere uitvoering en de aanwezigheid van zo’n beetje alle mogelijk leverbare en standaard opties.. Het stuur heeft een comfortabele dikte en ligt dus goed in de hand. Wel is het jammer dat de Franse designers niet een wat spannender belijning aan dit onderdeel hebben meegegeven. Het ziet er nu uit, alsof het zo uit elke andere Peugeot had kunnen komen. De stoelen zijn volledig elektrisch verstelbaar, en zijn door elke bestuurder voldoende instelbaar om altijd comfortabel te kunnen zitten. Persoonlijk zou ik echter wel wat meer lengte in de zitting hebben gewild. Om achterin te komen hoef je alleen de rugleuning van de voorstoel maar naar voren te doen, waarna de elektronica het overneemt. Die laat de hele stoel automatisch naar voren schuiven, zodat er een ruime instapmogelijkheid ontstaat. Zet je daarna de rugleuning weer recht dan schuift de hele stoel weer terug in de originele positie. Toen ik deze functie testte was dat dus in de stand van deze testrijder, met als gevolg dat mijn onderbenen flink in de klem kwamen te zitten. Een handig foefje maar je moet wel even opletten als je iemand in laat stappen. Met 400 liter is de bagageruimte wel weer van een redelijke omvang.