Opel Insignia 2.0 SIDI 4x4 Cosmo OPC Line

Rekening aan de pomp

Bij de soepele vermogensopbouw van het krachtige blok passen de straffe onderstelafstemming en het directe stuurgevoel ideaal. Met de facelift heeft Opel het onderstel grondig aangepakt en daar pluk je als bestuurder de vruchten van. De demping van het optionele FlexRide-onderstel onderdrukt koetswerkbewegingen nog beter dan voorheen, zonder dat het oncomfortabel wordt. Alleen op korte oneffenheden - zoals de naden tussen betonplaten op diverse Duitse Autobahnen - wordt de grote Opel nogal stoterig. Daar verandert ook de Tour-modus niet teveel aan. Van de gereduceerde koetswerkbewegingen profiteer je het meest bij snelle koerswisselingen. De Insignia stuurt messcherp en blijft - ondanks het forse gewicht van 1.650 kg - opvallend kalm en neutraal bij provocerend rijgedrag. In de Sport-modus is het stuurgevoel door de geringere bekrachtiging het beste; gedurende de test stond de Insignia daar dan ook standaard op ingesteld.

Theoretisch zou het brandstofverbruik door diverse optimalisaties in de aandrijflijn precies één liter per 100 km lager moeten uitvallen dan bij de voorganger. In de praktijk komt daar echter weinig van terecht. Enerzijds heb je door de standaard aanwezige vierwielaandrijving te maken met een hoger leeggewicht, anderzijds was 'onze' Insignia splinternieuw en met 235 km op de teller nauwelijks ingereden. In het beste geval hing het gemiddelde verbruik op ongeveer 1 op 10. Vaak liet de boordcomputer echter een veel dramatischer cijfer zien. Op zich kun je daar nog goed mee leven, ware het niet dat veel concurrenten met vergelijkbare prestaties een aanzienlijk lager verbruik weten te realiseren. Wie het vermogen van de 2.0 SIDI niet direct nodig heeft, kan derhalve beter kiezen voor de minder krachtige 1.6 SIDI, die met 170 pk en 260 Nm ook fatsoenlijke prestaties weet neer te zetten. Voor wie echt wil sparen zijn er uiteraard nog diverse diesels leverbaar, waaronder een 2.0 CDTI met 20% bijtelling.