Gemengde gevoelens
Nee, dan het interieur. Wat een prachtige werkplek heeft Mercedes-Benz gecreëerd! Een perfect afgewerkt, rustig ingericht dashboard met drie ronde ventilatieroosters, overzichtelijke tellers die fraai in tunnels liggen verzonken en een stuurwiel dat je uitnodigend aankijkt; qua look & feel heeft de C-Klasse z'n zaakjes bijzonder goed voor elkaar. Je zou zelfs mogen stellen dat de Benz hier de middenklasse ontstijgt: in een E-Klasse zou deze entourage beslist niet misstaan. Helaas detoneert het navigatiesysteem nogal in dit verder zo gelikte interieur: het 'losse' scherm doet wat after-market aan en de graphics van de routekaarten versterken die indruk alleen maar. De bediening van het hele infotainmentsysteem is bovendien wat omslachtig en de vlakbij elkaar geplaatste hendels voor verlichting, ruitenwissers en cruise control komen het bedieningsgemak ook al niet ten goede. Uiteindelijk went het wel, maar in het begin schept het meer dan eens verwarring.
Esthetisch en ergonomisch laat de nieuwe C-Klasse Estate dus wat gemengde gevoelens achter; in het ruimteaanbod lukt het 'm wel om afstand te nemen van z'n concurrenten. Voorin merk je daar nog niet zoveel van. Niet dat je er krap zit, maar veel ruimer dan een A4 of 3 Serie is de C-Klasse zeker niet. Ook de zitpositie is niet noemenswaardig beter dan in een Audi of BMW, al ondersteunen de stoelen het lichaam wel gewoon prima. Het is vooral de achterbank waarop de toegenomen wielbasis zich uitbetaalt. Eindelijk kun je ook als volwassene fatsoenlijk achterin een C-Klasse plaatsnemen, al betekent dat nog niet dat je achterin de Mercedes gelijk Mondeo- of Passat-taferelen mag verwachten. De bagageruimte bleef met 490 liter zelfs nagenoeg gelijk. Leg je de rugleuning plat - optioneel kan dat zelfs elektrisch - dan kun je maximaal 1.510 liter verstouwen. Zoek je een echte pakezel, dan kun je beter doorsparen voor een E-Klasse.
Error loading images. One or more images were not found.
