De ware aard komt boven
Vanbinnen is de behoudende designtaal verder doorgevoerd. Hoewel het er netjes uitziet en het ergonomisch gezien prima voor elkaar is, is het behoorlijk saai binnenin de Discovery Sport. Hoofdkleur is zwart, met aluminiumkleurige strips aan de zijkant van de middenconsole als welkom onderscheid. Helaas zorgt de plek van deze strips er voor dat bij een lange rit de rechterknie hierdoor niet ongeschonden blijft. Wat zacht kunststof op die plek zou een simpele, maar toch doeltreffende oplossing zijn. Op de bovenzijde van het dashboard is gebruik gemaakt van zacht kunststof die - mede door het 'stiksel' - er hoogwaardig uit ziet. Aan de onderzijde en op de middenconsole en middentunnel is echter gebruik gemaakt van hard plastic. Voor de uitstraling van het interieur is dat wat minder, maar gezien het verwachte gebruik van de auto wel een begrijpelijke keuze; stap je regelmatig met modderige laarzen en dito kledij in een auto, dan is een wat harder en vlak materiaal toch wat beter schoon te maken en beschadigt het minder snel. Daarbij is de afwerking prima in orde. Ook op slechte ondergronden blijven rammels en kraakjes achterwege. Alles zit waar je verwacht dat het zit, behalve de raambediening. De plaatsing hoog op de deur, naast de zijruit, is niet waar je het als eerste zal zoeken. Om de ramen te openen moet je ver reiken. Plaatsing op de armsteun zou meer voor de hand liggen. Het multimediasysteem geeft niet alleen informatie weer over het audio- en navigatiesysteem, maar ook over de aandrijflijn. Zo is te zien waar het vermogen naartoe gaat en hoe de stand van de voorwielen is. Hoewel het wat overdreven lijkt, is het in de praktijk zeer bruikbaar. Zo heb je in bijvoorbeeld mul zand al snel geen idee in welke hoek de voorwielen staan en moet je maar aanvoelen waar de meeste grip te vinden is. Een dergelijk systeem - samen met het bekende Terrain Response waar handmatig de verschillende ondergronden aan te geven zijn - maakt het offroad-rijden een stuk eenvoudiger.