Goed voor de portemonnee
We rijden de Duster als Bi-Fuel, wat betekent dat de auto naast Euro 95 ook LPG lust. De atmosferische 1.6 was door het wegvallen van de 1.2 liter turbomotor lange tijd de enige mogelijkheid als je de Duster wilde bestellen. Voor de petrol heads valt er sinds kort ook weer een benzinemotor te bestellen, namelijk de 1.3 uit onder meer de Nissan Qashqai en Mercedes-Benz A-Klasse. Dat neemt niet weg dat de Bi-Fuel nog steeds de goedkoopste versie van de Duster is. Met de hoge brandstofprijzen is deze aandrijflijn een zeer interessant alternatief. Uiteraard komen volksstigma's als ''op gas moet je koken'' naar boven op het moment dat je vertelt een Dacia op LPG te rijden. Maar naast dat duizenden huishoudens niet eens meer op het gas worden aangesloten, is de gasinstallatie in de Duster prima op zijn plek.
Alleen bij het starten loopt de auto op benzine, maar na luttele minuten schakelt het systeem al over op LPG. Tijdens het rijden merk je die overgang niet, je ziet slechts de indicator aan de linkerkant van het stuur veranderen. De turboloze motor past prima bij de auto. Het is geen heetgebakerde machine, maar hij weet de auto gemoedelijk te versnellen. Gemoedelijk in de zin van prestaties, want de motorgeluiden zijn flink aanwezig. Eenmaal op kruissnelheid nemen die geluiden af en koerst de Dacia rustig voort. Verwacht zeker geen sportieve prestaties, want je moet behoorlijk in de toeren klimmen om flink te accelereren. Maar als je richting het rode gebied van de toerenteller gaat, komt de auto aardig vooruit. Wat fijn is, is dat deze Duster gewoon 1.400 kg mag trekken.
Bij een rustige rijstijl past de auto absoluut, want dan blijkt dat de auto echt geen grote steken laat vallen. Zo is het overhellen beperkt en de besturing communicatief genoeg. Verwacht ook hier geen spannende taferelen, maar ten opzichte van de voorganger is de boel toch weer wat scherper afgesteld. Het valt wel op dat de wagen gevoelig is voor zijwind; zeker op hogere snelheden dien je alert te zijn.