BMW M5

Attack mode

Maar daar is de M5 natuurlijk niet voor gemaakt. We drukken daarom snel op de M-knop en zetten daarmee alles in attack mode: gasrespons, schokdempers, stuurweerstand, schakelsnelheid en traction control. Het blijft fascinerend hoe een auto met een druk op de knop zo'n transformatie kan doormaken, alsof de auto vergeet dat hij een forse middenklasser is die bijna twee ton weegt. De scherpte van de besturing, de balans van het onderstel en natuurlijk de gretigheid van de motor; in alles lijkt hij zoveel meer op een sportwagen dan op de zakelijke sedan waarop hij gebaseerd is.

De motor is een verhaal apart. Okay, hij klinkt net wat minder opzwepend dan de schreeuwerige tiencilinder van zijn voorganger, maar de power die er in zit is ongeëvenaard. Ga bij 100km/h vol op het gas en je weet niet wat je meemaakt. Een seconde of acht later rijd je al 200km/h en dat betekent dat je tot die snelheid doodleuk een Lamborghini Gallardo of Ferrari 458 kunt bijhouden. Typisch is ook dat de begrenzer bij 270km/h op de teller redelijk abrupt er in komt, je hebt dan ook nog duizend toeren en twee versnellingen over... Overigens zet BMW de begrenzer tegen bijbetaling op 305km/h.

Standaard is de M5 uitgerust met een sperdifferentieel dat zowel bij een efficiënte rijstijl - zo hard mogelijk door de bocht - als bij een minder minder efficiënte - zo dwars mogelijk door de bocht - zijn waarde bewijst. De maximale sper is zelfs 100%, wat inhoudt dat de achteras volledig 'op slot' kan, voor ofwel veel grip dan wel veel bandenrook. Het differentieel voelt daarbij zelf aan wanneer welke hoeveelheid sper gewenst is. Dat een dergelijk systeem standaard is gemonteerd, geeft wel weer aan dat de M5 qua sportiviteit hoger inzet dan een Mercedes-Benz E63 AMG of Audi RS6.