Aangenaam vertoeven
Na het instappen valt op dat Fiat aangenaam zachte stoelvulling gebruikt. Europese autofabrikanten - met name onze oosterburen - monteren graag stevig zittende stoelen, maar Fiat doet daar niet aan mee. En er is wat voor te zeggen, want ook na een paar uur rijden vertoont het gestel van ondergetekende geen spoor van vermoeidheid. Wat dat betreft zit het letterlijk wel goed, en ook de ergonomie van de rest van het interieur is goed voor elkaar. Fiat heeft geen grote wijzigingen doorgevoerd aan het binnenste van de Punto. Zo hier en daar begint het interieur wel zijn leeftijd te tonen, zo zijn de gebruikte kunststoffen beneden kniehoogte net een gradatie te laag. Dat merk je wanneer je de stoel instelt; het paneel aan de zijkant van de stoel wijkt enigszins en ook de touch en feel van de verstelhendel kan beter. Maar is de stoel eenmaal goed ingesteld, dan heb je daar uiteraard weinig last meer van. Een ander detail waaruit de leeftijd van het interieurontwerp blijkt, zijn de dotmatrix displays in het dashboard. De puntjes waaruit de karakters zijn opgebouwd zijn aan de grote kant, waardoor ze verouderd overkomen.
De eerste start van een AMG V8 is iets dat je jarenlang bijblijft, en dat geldt ook voor de eerste keer dat je Fiats TwinAir voor het eerst aanzwengelt. Hij pruttelt er namelijk lustig op los, en daarbij valt het op dat Fiat weinig maatregelen heeft genomen om het typische geluid van een staande twin te verhullen. Aanvankelijk ben je geneigd dit als minpunt te ervaren, maar al snel krijg je sympathie voor kenmerkende motor- en uitlaatgeluid.