Infiniti Q50 2.2d Sport

High tech is Rij tech

Van belastingtechniek naar autotechniek, want vanuit technisch perspectief heeft de Q50 heel wat moois te bieden, zeker ten aanzien van het rijplezier. De Q50 heeft een Front-Midship lay-out, net als alle andere Infiniti’s. Het FM-platform is uitgelegd op hoogwaardige rijeigenschappen en rijplezier, de motor ligt grotendeels achter de vooras en de auto is achterwielaangedreven met de mogelijkheid tot vierwielaandrijving. Dat de wielophanging rondom onafhankelijk is zal geen verassing zijn, maar dat Infiniti ook op de instapversies Dual Flow Path schokdempers monteert, geeft aan dat men de rijeigenschappen hoog in het vaandel heeft staan. Deze dempers variëren in dempingskracht afhankelijk van de inveersnelheid, het incasseringsvermogen is groter bij een hoge inveersnelheid waardoor hevige schokken minder aan de carrosserie worden doorgegeven. Het ‘piece de resistance’ van de Q50 is de Direct Adaptive Steering, ’s werelds eerste drive-by-wire besturing op een productieauto. De conventionele stuurstang is vervangen door een exemplaar dat voorzien is van een netwerk aan sensoren, elektromotoren en een mechanische koppeling die slechts in geval van nood een mechanische stuurverbinding tot stand brengt.

De Direct Adaptive Steering is zonder twijfel revolutionair te noemen, maar de toepassing in een rijdersauto die de Q50 moet zijn, roept ook vragen op vanwege het gebrek aan een mechanische feedback. Want zonder mechanische verbinding zul je in het stuur nooit voelen in welke krachten er op de wielen / banden vrijkomen, dat is klip en klaar. Dat betekent dat drive-by-wire een vorm van eenwegcommunicatie wordt, maar dat is niet per sé een nadeel. Infiniti heeft er dan ook niet voor gekozen om conventionele stuurinrichtingen te simuleren, er is gekozen voor een aanpak met als uitgangspunt dat de bestuurder de richting bepaalt en dat de auto (en de stuurinrichting) zich daaraan conformeren. In eerste instantie voelt de Direct Adaptive Steering wat wonderlijk aan, maar het feit dat je er snel aan went pleit voor het systeem. Het valt je meteen op dat oneffenheden in de weg niet worden doorgegeven via het stuur, maar dat gemis slaat snel om in een gevoel van controle omdat je merkt dat de auto doet wat je hem opdraagt. Als je overstapt in een auto met conventionele besturing merk je pas hoeveel onrust het wegdek in de besturing veroorzaakt. Voor mij persoonlijk wegen de voordelen op tegen het gemis van stuurgevoel. Per saldo ben je net zoveel ‘in control’ en win je behoorlijk aan comfort.