Minder vermogen, betere prestaties
Vergeleken met de wijzigingen aan de techniek is datgene wat veranderd is aan ex- en interieur een kleinigheid. De Juke was naar keuze voorzien van een 1.5 diesel of een 1.6 benzine, met of zonder turbo. Deze motoren zijn nog steeds leverbaar, al is de ongeblazen 1.6 niet dezelfde motor als voorheen. In plaats van 117 pk heeft hij er nu slechts 94. Om het gat ten opzichte van de geblazen 1.6 te dichten gebruikt Nissan de geblazen 1.2 met 115pk, die kennen we onder andere uit de Qashqai. Hoewel hij iets minder vermogen heeft, is het koppel fors hoger. Hierdoor voelt de Juke een stuk kwieker aan en levert de motor eenvoudig zijn prestaties. Daarbij word je extra opgezweept om nog eens te schakelen. Niet alleen gaat het wisselen van verzet met een hoop gevoel en precisie, elke keer als je het gas los laat klinkt er van onder de motorkap een sis en een plof.
Zelfs in de ecomodus word je eraan herinnerd dat er een turboblokje in het vooronder ligt. Het verschil tussen de zuinige en de andere standen is behoorlijk. Is een laag verbruik niet de eerste prioriteit, dan is het blokje hitsig en reageert het vinnig op het gaspedaal - waarbij het verschil tussen 'sport' en 'normaal' niet zo groot is. Wil je juist zo efficiënt mogelijk omgaan met de benzine, dan voelt het geheel geknepen aan en word je tegengehouden om te versnellen. Met een combinatie van snelweg, buitenwegen en stadsverkeer én gebruik makend van zowel de ecomodus als de normale stand, kwamen we op een gemiddeld verbruik van 7,1 liter per 100 kilometer. De fabrieksopgave van 5,6 liter per 100 kilometer is bij een normaal rijgedrag niet te halen, maar het praktijkverbruik is ondanks de betere prestaties lager dan van de 1.6 die deze motor vervangt.